Z czym wiąże się przywództwo?

Aktualnie mówiąc o przywództwie musimy wziąć także pod uwagę partnerstwo, które stało się wręcz integralną częścią składową każdego przywódcy.

Rola lidera jest bardzo istotna – nie każdy posiada predyspozycje do jej pełnienia. Lider musi działać w sposób rozwijający odpowiedzialność każdego z członków swojego zespołu przez zapewnienie im wsparcia, coachingu i poprzez wzmocnienie ich motywacji.

 

W jednym z moich poprzednich wpisów na blogu dokładnie omawiam 5 cech, które powinien posiadać dobry lider. Przeczytaj tutaj:

5 cech, które powinien posiadać dobry lider

 

Zagłębiając się w tematykę przywództwa i chcąc tym samym wyszczególnić jego typy, pamiętać musimy o jednym z najważniejszych typów przywództwa – sytuacyjnym.

Przywództwo sytuacyjne to termin wprowadzony przez Paula Herseya oraz Kena Blancharda. Oznacza stosowanie stylu przywództwa odpowiedniego do sytuacji.

Jak właściwie dobrać styl przywództwa?

Aby dokonać wyboru właściwego stylu przywództwa należy określić zaangażowanie i kompetencje każdego z członków zespołu. Wiąże się to z koniecznością bardzo uważnej obserwacji. Z doświadczenia w codziennej pracy wiem, że każdy z członków zespołu może być na innym poziomie. W zależności od poziomu tych dwóch czynników lider powinien dobrać sposób współpracy z daną osobą. Kompetencje to wiedza i umiejętności, można je rozwijać też z biegiem czasu przy zastosowaniu odpowiedniego ukierunkowania i wsparcia. Nabywa się je w trakcie  edukacji, szkoleń oraz gromadzenia doświadczeń. 

Co zawiera w sobie zaangażowanie?

W wielu poradnikach dopatrywać możemy się szerokich opisów motywacji. Duża grupa osób stawia samym sobie pytanie – czym właściwie jest motywacja? Pamiętać także należy o pojęciu, które zawiera w sobie również motywacje. Zaangażowanie to motywacja i wiara w siebie pracownika w realizacji konkretnego zadania czy celu. Motywacja określa stopień entuzjazmu i zainteresowania względem danej pracy. Zazwyczaj zainteresowanie i entuzjazm objawiają się w zachowaniu pracownika, mowie jego ciała, oraz wypowiedziach. Wiara to poziom zaufania jaki posiada pracownik w stosunku do swoich umiejętności wykonania zadania.  Można to określić jako indywidualne poczucie pewności siebie. Jeśli brakuje wiary w siebie albo motywacji, to zaangażowanie jest niskie. 

Stały kontakt z pracownikiem

Styl przywództwa powinien podążać za zmianą etapu rozwoju pracownika. Idealnym rozwiązaniem byłoby, aby lider i pracownik wspólnie uzgodnili cele i etapy rozwoju, zasady oraz częstotliwość kontaktowania się  w ramach partnerskiej współpracy. Dobrym sposobem jest zapoznanie pracownika z modelem przywództwa sytuacyjnego. Pomaga to pracownikowi zrozumieć jego rolę w ramach tej współpracy. Dobrze byłoby wspólnie z pracownikiem zdiagnozować etap rozwoju pracownika oraz dokonać właściwego stylu przywództwa. Nowe cele i priorytety powinny być za każdym razem omawiane. W procesie rozwoju samodzielnego eksperta decydującym czynnikiem na zmianę  stylu może być efektywność działania. W zależności od efektywności pracownika wymaga to zmiany stylu przywództwa. Obniżenie efektywności wymaga natomiast do cofnięcia się stylu zarządzania do poprzedniego etapu. 

W przypadku kiedy lider stosuje delegowanie (monitorowanie), a jego wyniki spadają, pogarszają się, lider powinien cofnąć się do wspierania (coachingu) w celu wyeliminowania spadku efektywności pracownika. W sytuacji kiedy problem zostaje wyeliminowany, lider ponownie wraca do monitorowania. Każda zmiana, której dokonujemy względem pracownika, powinna być dokładnie przemyślana, aby nowe etapy na ścieżce współpracy przebiegały w sposób poprawny. 

Przywództwo sytuacyjne jako droga do najlepszej komunikacji?

Przywództwo sytuacyjne może być doskonałym narzędziem do partnerskiego dialogu między liderem a pracownikiem. Pokazuje jak pracownik uczy się ponosić odpowiedzialność za swoje decyzje oraz samodzielnie rozwiązywać problemy. Przywódca wie w jaki sposób dostarczyć wszystkiego do realizacji celów czy zadań. Wie, jak udzielić instrukcji, wsparcia, informacji zwrotnej oraz uznania by pomóc pracownikowi stać się bardziej samodzielnym, zmotywowanym i niezależnym.  Pracownik zaczyna rozumieć jaki styl wobec niego stosuje lider. Dzięki temu wzrastają wyniki pracy oraz postępy w rozwoju pracownika. Firma rozwija się i zatrzymuje swoich najzdolniejszych pracowników.

Dobór stylu przywództwa powinien być motywowany konkretnym celem

Warto pamiętać, że nie ma jednego stylu przywództwa, które byłoby uniwersalne i odpowiednie dla każdej firmy. Na uwadze musimy mieć więc kontekst konkretnej sytuacji. W przypadku sytuacji kryzysowej skuteczniejszy jest styl autorytarny. Wymagane będą tu szybkie i jednoznaczne decyzje oraz jednoosobowa odpowiedzialność.  Nie sprawdzi się w tej sytuacji zupełnie styl demokratyczny. Typowym przykładem może być pożar – wszyscy muszą działać wedle ściśle udzielonych instrukcji. Dlatego stylów przywództwa możemy też używać w zależności od zadań. Jeśli jest zadanie, które trzeba wykonać w bardzo krótkim czasie i ma bardzo wysoki priorytet, warto wtedy zastosować inny styl, niż dla zadania, na które mamy więcej czasu i możemy z pracownikiem o tym podyskutować.  

Po więcej wskazówek z zakresu pracy HR-owca zapraszam bardzo serdecznie na moje Social Media. Często publikuję tam treści, których nie znajdziecie na moim blogu.