Bolesne zakończenie współpracy

Zakończenie stosunku pracy może nastąpić z wielu przyczyn. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia ma swój natychmiastowy skutek, jakim jest zakończenie stosunku pracy. Może go złożyć zarówno pracodawca, jak i pracownik. Jednak musi mieć ku temu odpowiednie powody. Zazwyczaj taki typ zakończenia stosunku pracy nie jest utożsamiane ze zgodnym zakończeniem współpracy. 

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia charakteryzuje się brakiem okresu wypowiedzenia, tj. czasu, który upływa od złożenia oświadczenia woli o rozwiązaniu danej umowy, a faktycznym jej zakończeniem. Okres wypowiedzenia uzależniony jest od rodzaju umowy o pracę i może wynosić od kilku dni, nawet do kilku miesięcy.

Rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika jest najgorszą formą utraty pracy dla zatrudnionego, ponieważ powstaje na skutek zawinionych działań lub zaniechań danej osoby. Drugim niekorzystnym aspektem jest odnotowanie w aktach pracowniczych oraz świadectwie pracy, co zazwyczaj utrudnia w znacznym stopniu znalezienie nowego zatrudnienia.

Zgodnie z treścią art. 52 Kodeksu pracy, pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:

• ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
• popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
• zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

Rozwiązanie umowy o pracę bez winy pracownika

Do natychmiastowego zakończenia stosunku pracy może również dojść bez jakiejkolwiek winy pracownika, choć wskutek przyczyn występujących po stronie zatrudnionego. Taka sytuacja pojawia się, gdy pracownik nie wykonuje swojej pracy przez określony, dłuższy czas.

Zgodnie z art. 53 KP, pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:

• jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:
  • dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
  • dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową;
• w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione powyżej, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące powyższego artykułu lub ogólno pojętego prawa pracy to serdecznie zapraszam do kontaktu poprzez moją stronę internetową lub moje konta na kanałach social media.